Uwarunkowania możliwości rozwoju usług logistycznych w Polsce [...]

W cyklu artykułów dotyczących różnych aspektów funkcjonowania krajowych Wolnych Obszarów Celnych autorzy zwracali uwagę na tracone przez budżet państwa i przedsiębiorstwa korzyści z tytułu niewykorzystywania możliwości wsparcia legislacyjnego w obszarze poboru cła i podatku VAT od towarów wprowadzanych na obszar wspólnotowy przez polską granicę celną. Na postawie informacji przedstawionych w przywołanych artykułach kilka instytucji, które uznały, że interes narodowy wymaga rozwiązania przedstawionego w nich problemu (Izba Celna w Poznaniu, Instytut Logistyki i Magazynowania, Wielkopolski Oddział Polskiego Towarzystwa Logistycznego, Polska Izba Spedycji i Logistyki, Stowarzyszenie im. Eugeniusza Kwiatkowskiego) wystąpiło do Ministra Finansów z prośbą o wprowadzenie stosowych korekt w przepisach wykonawczych do ustawy o podatku od towarów i usług, które nie wymagają zmian ustawowych, zastrzeżonych jak wiadomo do kompetencji Sejmu RP.

Odpowiedź udzielona wnioskodawcom przez Ministerstwo Finansów pokazuje, że nadal nie dostrzega ono utraconych korzyści z tytułu braku możliwości reprezentowania przez przedstawiciela podatkowego podmiotu zagranicznego, wprowadzającego towar na obszar wspólnotowy przez Polskę. Departament Podatków od Towarów i Usług Ministerstwa Finansów uznał w tej kwestii za wystarczający zapis w §10 ust.1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 97, poz. 970 z późniejszymi zmianami). Z formalnego punktu widzenia ww. zapis wydaje

się ministerstwu satysfakcjonujący. W jego ocenie bowiem dotyczy zwolnienia od podatku importu towarów w przypadku, gdy miejscem przeznaczenia tych towarów jest terytorium państwa członkowskiego inne, niż terytorium kraju i wywóz z terytorium kraju przez importera tych towarów nastąpi w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Przedmiotowe zwolnienie stosuje się przy spełnieniu określonych przepisami warunków; między innymi obowiązuje ono gdy importer, który dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru, jest podatnikiem podatku zarejestrowanym jako podatnik VAT UE oraz podatnikiem podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia importowanych towarów i w momencie importu podał dla zastosowania zwolnienia numery identyfikacyjne, przyznane mu dla transakcji wewnątrzwspólnotowych w tych państwach.

Praktyczny punkt widzenia jest jednak inny - jednym z niekorzystnych ograniczeń wymienionych w powyższej regulacji jest wymóg zarejestrowania się przez importera i posiadania numerów VAT UE zarówno w państwie przywozu towaru, jak i jego przeznaczenia.